රජගලතැන්න

මගේ කලින් post එකට බොහොම භයානක comments ටිකක් ඇවිත් තිබ්බ.ඒ එකක්වත් publish කරන්න බැරි නිසා මම හිතුව ටිකක් දරුණු බැවින් අඩු post එකක් දාන්න.මම ආයේ ගිය සතියේ අම්පාරේ ගියා නේ...අයියගේ dispensary එක open කලේ ගිය බ්‍රහස්පතින්දා.අම්ම තමයි ඉස්ඉස්සෙල්ලම බේත් ගත්තේ.ඉතින් ලෙඩ්ඩු නම් වැහි වහිනවා sure.මොකද අපේ අම්ම කියන්නේ පොඩි ඉස්පිරිතාලයක් නේ......

ඉතින් එන්න කලින් දවසේ කම්මැලි නිසා අපි,ඒ කියන්නේ මමයි,දිල්කි නංගි,පූර්ණි නංගයි චතුරි නංගයි (නංගී කිව්වට ඒ ඔක්කොම නෑදෑකමට මට දුවල)අයියට කිව්වා කොහේ හරි යමු ඇවිදින්න කියල.ඒ වෙලේ ටිකක් රස්නෙයි.ඉතින් අයිය කිව්වා,එක තැනක් තියනවා,එතනට ගියාම තේරෙයි...මෙතනට වඩා සම්පූර්ණයෙන් වෙනස් පරිසර පද්ධතියක් එතන තියෙන්නේ ඔයාලට හිතා ගන්න බැරි වෙයි...... කියල.ඉතින් අපි ගියා....

මේ කියන තැන තියෙන්නේ අම්පාර දිස්ත්‍රික්කයේ.අම්පාරේ ඉඳන් නුවර පාරේ එද්දී උහන-ගොනාගොල්ල-බක්කි ඇල්ල පහුකලාම එනවා රජගලතැන්න කියල පොඩි ටවුන් එකක්. එතන පහු කරලා මීටර් කිහිපයක් යද්දී වම් පැත්තට තියනවා පාරක්-රජගලට -(ඒක පුරාවිද්‍යා රක්ෂිතයක්,)යන පාර.නුවර ඉඳල එනවා නම් දකුණු පැත්තට හැරෙන්න තියෙන්නේ.මෙතනින් ගිය වාහනේ පොඩි පාරක් දිගේ ගිහින් ලස්සන ගල් තලාවක් ළඟ තණකොළ වැවුණු බිමක් ළඟ නතර උනා.ඊට පස්සේ තියෙන්නේ පයින් යන්න.....

අනිත් තැන වගේ නෙමේ මෙතන තියන විශේෂත්වයක් තමා මේක නොඉඳුල් බිමක්.......මිනිස්සු,tourists ල නැහැ.කිසිම ශබ්දයක් නැහැ....හරිම පිරිසිදුයි.රජගල පාමුලට එද්දිම ඒ වෙනස අපිට හොඳට තේරුනා.....පරිසරය හරිම සිසිල්...අඳුරුයි....නිස්කලංකයි....

අපි රජගල නගින තැනට ආවේ පොඩි දිය පාරක් මැදින් ඇවිදගෙන.කාලෙකින් පතුලේ තියන රවුම් ගල් කැට පේන දිය පාරක් දැක්ක.....ඒ වතුර පාර හරිම සීතලයි....පොඩි දන්ඩි පැටව් පිරිලා....ඒක ගල් කුළු,ගල් කානු මැදින් ඈතට ගලාගෙන යනවා.....

මුලින්ම කියන්න ඕනේ රජගල හරිම ගාම්භීරයි...ඒ වගේම හරිම අස්වාභාවිකයි......හරිම භයානක පාටයි.creepy.yes...lovely but creepy. එහෙම කිව්වේ,මේ පොඩි දිය පාර පහු කරලා ආව ගමන් තියන තවත් ඉතාම අලංකාර ස්ථානයක් දැක්ක ගමන් මගේ හිතට ආව දේ නිසා....ඒ තැන නිකම් දිය ඇල්ලක වතුර හිදුනාම දකින්න ලැබෙන දේ වගේ......හැබැයි එතන දිය ඇල්ලක් නම් කවදාවත් තිබිල නෑ...වැස්ස කාලෙට නම් උඩින් වතුර එනවා ඇති.....විශාල ගල් කුළු දෙකක් මැදින් තවත් ඇති විශාල,ඒක ඒක හැඩයේ ගල් ඉහල කන්දේ ඉඳන් පහලට රෝල් වෙලා ඇවිත් ගානට ඒක උඩ ඒක හිටලා.එතන පහල ඉඳන් උඩ බලනකොට හිතෙන්නේ-පෙන්නේ avalanche එකක්, avalanche කිව්වට හිම නෙමේ ගල් avalanche සීන් එකක් අතරමැද ඒක පාරට ඒ frame ඒක නතර කළා කියල හිතන්න.අන්න ඒ වගේ......මම පහල ඉඳන් සැහෙන්න ගොඩක් photos ගත්ත.ඒක දැක්කම බයත් හිතෙනවා, ඒ වගේම මේ පරිසරය ගැන හරිම පුදුමයක් හිතෙනවා.....මම photos ගත්තට ඒවා ඔක්කොම චුටි අයියගේ කැමරා එකේ.ඒවා ගන්න ගිහින් මාළු රංචුවක් මගේ කකුල වටකරන් කොටන්න ගත්ත....මම එයාලවත් photo ගත්ත,යථා කාලේදී දාන්නම්.....

අපි ගියේ හවස් වෙලා නේ...ඉතින් පොඩි දුරයි නැග්ගේ.....හැබැයි නැග්ග ටික ඇති ඉතුරු ටික ගැන පිස්සු හැදෙන්න........පන බයේ නැග්ගේ හැබැයි.....පොඩි වැස්සක් වැස්ස නිසා ගල් එහෙම ලිස්සනවා....ටිකක් පායන කාලෙක එන්න ඕනේ...අමාරු දෙයක් වෙන එකක් නෑ....අම්පාර නේ.......

මම රජගල ගැන අන්තර්ජාලයේ search එකක් ආවම මෙන්න මේ site එක අහු උනා......
Lakdasun.org
ඔයාල යනවා නම් මේකෙනුත් විස්තර දැනගන්න පුළුවන්.....මේක හරිම ලස්සන,පිරිසිදු භූමියක් නිසා කියන්න ඕනේ කවද හරි යනවා නම් අපිරිසිදු නොකර ආයේ එලියට එන්න වග බලාගන්න.....

ඔයාලට මේක බලන්නම නෙමේ,බුද්ධංගල,පියන්ගල,අරන්තලාව,මහඔය උණු වතුර ළිං තව ඔය වගේ සැහෙන ලස්සන තැන අම්පාර තියනවා ලු..මේවා බලන්නත් එක්කම එන්න පුළුවනි ..අපේ අයිය අවුරුදු 4 ක් එහෙ ඉන්න එකේ එකම හොඳ ඔය තැන බලාගන්න chance එකක් ලැබෙන එක විතරයි වගේ..........

Insanity

I sliced open my wound again...sharp blade cutting through my scarred skin....a tiny thick droplet oozed from a corner of my line...followed by another and then another...making an angry red line.

then that warm sticky liquid flowed down my palm.I can not hear the sound of that dropping on the floor.but I could smell it...I'll have to wipe clean the mess later...

Yes It hurts...I can feel it.it's better than nothing...atleast I feel the pain.I thought how would it feel if I cut deep.until I cut through a vein.but I'm not suiciding.hell no!
I was planning to die slowly,but that didn't work.I can't starve myself to death.I'm too weak...

Why do you slice open you over and over again?are you sick?are you sadistic?

No.but I think Pain helps a little.I hate you...and I tortue myself.pain reminds me why I hate you.
And I hate you because you are the reason for my pain.Though I do it myself,you are the reason.
Then I love you...and I cut myself because my love for you is so strong.it hurts.my chest hurts,can not hold it...and my wounds hurt.and it's because of you...

I think I'm unstable.I think I'm insane.

I pressed my wrist tight,welcoming the pain...

I could see the little red pool I created near my feet.but I can only feel the blood flowing from the wounds in my heart...

Pain....always It's better than nothing...





(don't panick.lol.I wrote this on my way home!was near Udawalawa.well Rajagala was amazing!will tell u about it later!mwah!)

සොඳුරු ගේෂා ලියන්- දෙවන කොටස

ගේෂා වරියන් පුහුණුවේ ප්‍රාථමිකම අවධිය හැඳින්වෙන්නේ "මිනරායි" එනම් බලා හිඳ ඉගෙනගැනීමේ අවධිය ලෙසයි.මෙහිදී සිසුවියන් මයිකෝ ලෙස හැඳින්වෙනවා.මොවුන්ට වෙනවෙනවම මග පෙන්වන්නෙක්-උපදේශකයෙක් එනම් Mentor කෙනෙකු සිටිනවා.මෙම වැඩිමහල් ගේෂා වරියන් සිසුවියන් හට කලාව,ප්‍රිය සම්භාෂනයන්හි යෙදෙන අයුරු,ක්‍රීඩා,නැටුම්,ගැයුම්,වැයුම් උගන්වනවාක් මෙන්ම මෙන්ම අනාගත ගනුදෙනුකරුවන් හඳුනා ගැනීමටද උපකාර කරනවා.මොවුන් අතර ඉතාම දැඩි සහෝදර බැඳීමක් පවතිනවා.

මයිකෝ එනම් Dancing Girls යනු මෙසේ පුහුණුව ලැබූ,නමුත් පූර්ණ ගේෂා ලියක් ලෙස හැඳින්වීමට තරම් සුදුසුකම් නොලත් තරුණියන්ය.මොවුන් ජපානයේ සංචාරකයන්ගේ සිත් ඇද බැඳ තබා ගන්නා දසුනකි.වැඩුණු ගේෂා ලියන් මෙන් නොව මොවුන්ගේ ඇඳුම් ඉතාම වර්ණවත්ය.ඔවුන් කිමෝනාව අඳින්නේ එහි පිටුපස රතු පැහැ වාටිය මදක් බුරුල්ව-ගෙල පිටුපසින් අඟල් කිහිපයක් නිරාවරණය වන අන්දමටයි.සිරුරේ මෙම කොටස ඉතාමත් හැගීම් උද්දීපනය කරනා කොටසක් ලෙස ඔවුන් සලකනවා.මුහුණෙත් ගෙලේත් පුරාවට සුදු පැහැ වර්ණ ආලේප කරනා මේ ලියන් සමෙන් අඟලක පමණ පෙදෙසක් වර්ණ ආලේප නොකර ඉතිරි කරනවා.ඇස් වටා කළු පැහැය මෙන්ම රතු වර්ණයද භාවිතා කර සරසන මේ ලියන්ට සුවිශේෂී කොන්ඩා මෝස්‌තර පහක් පමණ තිබෙනවා. සතියකට වරක් කොන්ඩා මෝස්‌තර ශිල්පියෙක් හමුවට ගොස් පැය ගණනක් පුරා එක කොන්ඩා මෝස්තරයක් දමා ගන්නා මොවුන් එය අවුල් නොවෙනු පිණිස නිදාගන්නේ මැද සිදුරක් සහිත කොට්ටයකයි.මේ හැරුනුකොට ගේෂා ලියනගේ තවත් විශේෂත්වයක් නම් ඔවුන් පළඳින සපත්තුයි.සාමාන්‍යයෙන් අඟල් 10 ක් පමණ උස ඔකොබෝ නම් මේවා පැළඳ ඔවුන් ඇවිදින්නේ ඉතා සීරුවටයි.....

අවුරුදු 20-22 වෙත්ම මෙම සිසුවියන් පූර්ණ ගේෂා ලියන් ලෙස සාමාජයට කල එලි බසිනවා.මෙය "එරිකේ" නම් චාරිත්‍රානුකූල උත්සවයකින් සිදුකරන්නකි.මෙහිදී මයිකෝ එසේත් නැත්නම් හන්ග්යෝකු වරියක් ලෙස පුහුණුව ඇරඹු සිසුවිය ගේෂා ලියක් ලෙස හැඳින්වීම ඇරඹෙන අතර ඔවුන්ට තම සේවය සඳහා සම්පූර්ණ මුදල අයකිරීමේ අවසර ලැබෙනවා....

සමහරුන් සිතන්නේ ගේෂා ලියන් යනු යටහත් පහත්- ගනුදෙනුකරුවන්ගේ සේවය සඳහාම කැපවූ Submissive කාන්තාවන් පිරිසක් ලෙසයි.නමුත් එය එසේ නොවේ. ගේෂා ලියන් එකල පටන් සමාජයේ ඇති මහත් බලයක් දැරූවන්ය.ඉහල පෞරුෂයකින් හෙබි මොවුන් නිදහස් අදහසින්,ඉහල ආර්ථික තත්වයෙන් සහ ඉහල සමාජ පිළිගැනීමකින් යුතුව ජීවත්වන්නන්ය.


වර්තමානයේ ගේෂා ලියන්

විසිවෙනි සියවසට පෙර ගේෂා ලියන් පුහුණුව ඇරඹුණේ අවුරුදු 4 දී පමණය.නමුත් දැන් ගේෂා වරියක් ලෙස තම රැකියාව ඇරඹීමට යුවතියන් සාමාන්‍යයෙන් යොමුවෙන්නේ උසස් අධ්‍යාපනය ලැබීමෙන්ද අනතුරුවයි.මොවුන් හනමචි එනම් මල් නගර වල,පුහුණු ගේෂා ලියන් යටතේ සාම්ප්‍රදායික වාද්‍ය භාණ්ඩ වැයීම,ගායනය,නර්තනය ඇතුළු ගේෂා ලියනගේ සාමාන්‍ය පුහුණුවේ සියලු අංග පුහුණු වනවා.1920 ට පෙර ජපානයේ ගේෂා ලියන් 80 000 ටත් වඩා සිටි නමුත් දැන් හනමචි නගර-ක්යෝතෝ වලට සීමා වී ඇති ගේෂා ලියන් සිටින්නේ 1000-2000 ක් අතර සංඛ්‍යාවක්.මෙම නගර වීදි පුරා අලංකාර වර්ණයන්ගෙන් නිමි කිමෝනා ඇඳි මයිකෝ තරුණියන් දැකගත හැකි නමුත් ඒ සියල්ලන්ම පාහේ මුදල් ගෙවා මයිකෝ තරුණියන් ලෙස හැඩ වැඩ වූ විදේශීය-දේශීය සංචාරකයින්ය.

ගේෂා වරියකගේ අයකිරීම මනින්නේ දැල්වූ හඳුන්කූරක ආධාරයෙනි.ගනුදෙනුකරුවා සමග සිටි වෙලාවේදී මේ සුවඳ කූරේ ගෙවී ගිය ප්‍රමාණය සසඳා බලා අය කිරීම සිදුකෙරෙනවා.මෙය හඳුන්වන්නේ "සෙන්කොදායි" "incense stick fee" ලෙසයි.ගේෂා වරියන් හමුව සඳහා වේලාවන් වෙන් කිරීම ගේෂා සංගම් කාර්යාල හරහා සිදු කල යුතු අතර ඔවුන් ගේෂා වරියන්ගේ පුහුණුව සහ සේවා සැපයීම නිසි පරිදි තබා ගැනීමට දැඩිව කාලය පරිපාලනය සිදුකරනවා.

ප්‍රථම විදේශීය ගේෂා ලිය ලෙස සලකනු ලබන්නේ ඕස්ට්‍රේලියාවේ මෙල්බර්න් නගරයේ උපන් "සයුකි" නම් කාන්තාවයි.ඔක්ස්ෆර්ඩ් විශ්වවිද්‍යාලයේ MBA,PhD උපාධිධාරිනියක් වන ඇය කෙයෝ සරසවියෙන් මානසික විද්‍යාව පිලිබඳ උපාධියක් ලබාගත් තැනැත්තියක්.තම ව්‍යාපෘති ග්‍රන්ථයට දත්ත එක්රැස් කිරීම සඳහා 2007 වසරේ පුහුණුව ලබා ගේෂා ලියක් වුන ඇය පවසන්නේ ගේෂා වරියක් ලෙස නොකඩවා සේවය කිරීම දැන් ඇගේ කැමැත්ත බවයි.මේ හැරුනුකොට ඇය කෙයෝ සරසවියේ ජපන් සංස්කෘතිය පිලිබඳ දේශකයෙක් ලෙස සේවය කරනවා.ඇගේ වෙබ් අඩවියට මෙයින් පිවිසිය හැකයි.
www.sayuki.net

ගේෂා ලියන් සහ බැඳීම්

වර්තමානයේ බොහෝ ගේෂා ලියන් හට පෙම්වතුන් සිටිනවා.ඔවුන්ගේ ආදර,ලිංගික ජීවිත රැකියාවත් සමග කිසිදු ගැටීමක් ඇති නොවන සේ ඔවුන් ගෙනයනවා.මෙලෙස වෙනත් පිරිමින් සමග සබඳතා ඇති කරගැනීමට ඔවුන්ට කිසිදු තහනමක් නැහැ.ඔවුන්ගේ පෞද්ගලික ජීවිතය ඔවුන්ට රිසි පරිදියි.....සමහර ගේෂා ලියන් තම ගනුදෙනුකරුවන් සමගම ආදර සබඳතා ඇති කරගන්නා අතර ඔවුන්ට ඒ පිරිමින් සමග විවාහයටද කිසිදු තහංචියක් නැහැ.නමුත් ගේෂා ජීවිතයේ වැදගත්ම කරුණ නම්,කිසි දිනෙක විවාහ වූ ගේෂා ලියක් සිටිය නොහැක යන්නයි.කවදා හෝ ගේෂා ලියක් විවාහ වීමට තීරණය කරයිද,ඇයට තම රැකියාවට සමුදීමට සිදුවනවා.......