රෝහණ මාමගේ මතකයෙන් බිඳක්,දියතලාව සහ කිඹුහුම් යන හාවෝ

මට රෝහණ මාම කිව්වා ගමන් මතකයට එන්නේ හිම වලහෙක්ව.මොකද කියනවා නම් එයාගේ නහයේ,පිටේ,පපුවේ,අත් වල විතරක් නෙමේ,කනේ තිබ්බ රෝම පවා සුදු වෙලා තිබ්බේ.අනික රැවුල වවාගෙන,උස මහතට හිටපු නිසා පොඩි, චුටිම කාලේ මම එයට ටිකක් බයයි. හැබැයි අවුරුදු අට නමය වෙද්දී නම් ඒ බය ගියා.ඉතින් ඊට පස්සේ රෝහණ මාම අර ඕනේ පොඩි එකෙක්ට දෙන වධ මට දෙන්න ගත්ත.ඒ කිව්වේ ලඟින් යද්දී නහය මිරිකනවා.මට "එන්සිනා" වගේ නම් පට බඳිනවා.කොන්ඩෙන් අදිනවා.ටොකු අනිනවා.මට එපා කරපු දෙයක් තමා මගේ කොන්ඩෙන් අදින එක.වෙන අය නම් ඔලුව අත ගානවට ආසයිනේ.මගේ ඔලුව කවුරු හරි අත ගානකොට ඒ අයට බිම වැටෙන්න දෙකක් දෙන්න හිතෙනව මට.

ඉතින් ඔහොම ගොඩ කාලයක් තිස්සේ පොඩි එකා වෙලා මට එපා උන දවසක මම එයාට තර්ජනය කළා.ආයේ මගේ කොන්ඩෙන් ඇද්දොත් හපනවා කියල.
"ඔය පුංචි කටෙන් හැපුවට මට රිදෙන් නෑ.පුලුවන්නම් හපන්න." එයා මගේ කට ළඟ කිචි කැව්වා.මට එපා කරපු අනික තමා මාව කිචි කවන එක.අර scan කරන්න ගිහින් මට වෙච්ච හදිය මම කිව්වා නේ?ඉතින් මම බලන් හිටියේ නෑ.වහාම කට ඇරලා පුළුවන් තරම් වීරිය දාල ඇඟිල්ල හැපුව.hehe. උඩ යන්න කෑ ගැහුවා රෝහණ මාම.ඊට පස්සේ මට කියනවා මේ වගේ යක්ෂ කෙල්ලක් දැකල නෑ ලු.හැබැයි එදයින් පස්සේ නම් මම නිදහසේ හිටිය.

රෝහණ මාම රස කතා කියන්නේ කට්ටිය එක්ක සෙට් උනාම.ඉතින් මම දන්නේ නෑ ඒවා නම්,එයා වැඩ කලේ Air force එකේ නිසා රස කතා නම් ගොඩක් තිබ්බ කියල දන්නවා.අපේ තාත්ත හදපු කතාවක් තියනවා.රෝහණ මාමවත් පැත්තකින් දාල හදපු.මෙහෙමයි...

ඔන්න දවසක් දියතලාවේ ඉන්නකොට රෝහණ මාම තුවක්කුවක් අරන් දඩයමේ ගියාලු.ඒ පැත්තේ ඉන්නවලු කැලේට හැදුන ලොකු මුව රංචුවක්.මුන්ගේ රංචුවේ නායකයා සුදුම සුදු ලොකු මුවෙක් ලු.කාටවත් ඌට වෙඩි තියන්න බැහැ ලු.වෙඩිල්ල වගේ වේගෙන් ඌ දුවනවා ලු.පෙළක් මිනිස්සු හරියටම ඉලක්කෙට වෙඩි තිබ්බත් අන්තිමට එතනට ගියාම ලේ පැල්ලමක් වත් නැති ලු.මේ රංචුව මිනිස්සුන්ට පේන හරියට එන්නේ කලාතුරකින් ලු.අර සුදු මුවාව මිනිස්සු දකින්නේ එහෙමත් දවසක ලු.ඔය මුවාට වෙඩි තියන්න හදපු මිනිස්සු අසනීප වෙනවා ලු එකෙන් පස්සේ.ඉතින් ඔන්න එදා රෝහණ මාම දඩයමේ ගිය දවසේ camp එකෙන් හැතැප්මක් යන්න කලින් ඔය මුව රංචුව හම්බ වෙලා.ඉතින් මාම ඉලක්කේ අරන් අර සුදු මුවාට වෙඩි තියල.ඉලක්කෙට වැදුනම හරි සතුටින් ගියාලු,අනිත් මිනිස්සු කියන කතා බොරු කියල පෙන්නන්න අද පුළුවනි කියල,මරුන මුවාව අරන් එන්න.ඒත් එතනට ගිහින් බැලුවම මොනවත්ම නැති ලු.ඉතින් ඔය සිද්දියෙන් හොඳටම බය උන රෝහණ මාම ඉක්මනින් ආයේ camp එකේ කාමරට ඇවිද දොර වහගත්ත ලු.එතකොට ටිකක් හවස් වෙලා ලු.මෙන්න ටිකකින් කාමරේ දොරට කවුරු හරි තට්ටු කරන සද්දයක් එනවා ලු "ටොක්..........ටොක්.........."

(ඔය වෙද්දී ඉතින් අපි කට ඇරන් අහන් ඉන්නවා බයේ වෙවුල වෙවුල.මට නම් හිතුනෙම අර මුව අවතාරේ ඇවිත් දොරට අනිනවා කියල.හැබැයි තාත්ත හිනාව තද කරන් කතාව කියන්නේ.)

"ටොක්.....ටොක්....."
ඉතින් රෝහණ මාම ඔලුවේ ඉඳන් රෙද්දක් පොරෝගෙන උන විකාරෙන් වගේ ගිහින් දොර ඇරලා බැලුව ලු.camp එකට කෙලින්ම ඈත කන්දක් තියනවා ලු.බැලින්නම් අර තුවක්කුවේ මූනිස්සම-මුවාට වෙඩි තිබ්බ එක.අර කන්දේ වැදෙනවා ලු,ආයේ ඇවිත් දොරේ වදිනවා ලු.ආයේ ගිහින් කන්දේ වදිනවා ලු.ආයේ ඇවිත් දොරේ වදිනවා ලු.lol.

බය හිතෙන කතාවක් අහන්න පෙරුම් පුර පුර හිටපු අපිට ඔය වෙලාවට හොඳ කේන්තියක් එන්නේ!!!

අනික තමා "අනේ ... පව් ..." කතාව,මේක නම් ඕනේ කෙල්ලෙක්ට කියල බලන්න.same reaction

රෝහණ මාමගේ senior officer කෙනෙක් එයාගේ නිල නිවාසේ ඉස්සරහ ලස්සනට උදුපියලිය වවල තිබ්බ ලු.ඒත් දියතලාවේ ඉන්න හාවුන්ගෙන් ඕක බේර ගන්නම බැහැ ලු.මුන් රෑට ඇවිත් කාල දානවා ලු.

ඉතින් මෙයා කල්පනා කරලා හොඳ උපායක් දාල.කොහෙන්දෝ මන්ද පැතලි කළු ගල් ටිකක් උස්සන් ඇවිත් මිදුල පුරාම අතුරලා.ඊට පස්සේ ඕක උඩින් දුම් කුඩු ඉහල.ඊට පස්සේ දවසේ උදේ ඇවිත් බලද්දී හාවෝ අට දෙනෙක් මැරිලා ඉන්නවලු.උන් උදුපියලිය කන්න ඇවිත්,ඒත් හුස්ම ගනිද්දී අර දුම් කුඩු නහයට ගිහින් ,කිඹුහුම් ගිහිල්ල කළු ගල් වල ඔලුව හැප්පිලා මැරිලා!!

"අනේ පව්......."
ඕක අහන හැමෝගෙම පළමු ප්‍රතිචාරය ඕක ("කිඹුහුම්" කතාව ඔලුවේ register වෙන්න ටිකක් වෙලා යනවා.lol.)

ඉතින් ඔය කතා ඔක්කොටම කොහෙන් හරි සම්බන්ද උන රෝහණ මාම ඊයේ රෑ නැති උනා.මල ගෙදර අපි යන්නේ හෙට.හරිම දුකයි.මිනිහෙක් ගැන මම මතක තියාගන්න කැමති සොඳුරු අවස්ථා විතරයි.ඉතින් ඒ මතක හැමදාටම තියේවි. ඔබට පින් ලැබේවා,ඉක්මනින් සසර කෙටි කරගන්නත්,මතු භවය සුභ වෙන්නත් කියා පතනවා .